U podnóża gór, w Kotlinie Żywieckiej znaleźliśmy wspaniałe łowisko tęczaka. Koledzy byli wcześniej i fajnie połowili na muszkę. Z braku czasu i związku z tym ze łowisko zamarzło wybraliśmy się na połowy z lodu.

Dobra lokalizacja i świetna droga dojazdowa, mimo że mamy około 300 km przy sprzyjających warunkach pogodowych, podróż zajęła nam nie całe trzy godziny

.

Na miejscu bardzo miłe przywitanie przez gospodarzy łowiska. Po wykupieniu stosownych licencji wchodzimy na lód i od razu widzimy, że ludzie, którzy już zaczęli wcześniej, ciąganą rybę za rybą. Grzecznie pytamy czy możemy usiąść w pobliżu i wspólnie kusimy teczaki. To znaczy oni łowiła a my kombinujemy

Próbujemy na blaszki, przynęty muchowe, mormyszkę z ochotką, ale brania mamy jakieś takie, ni jakie, jak jazgarza. Miejscowi łowią na kukurydzę na zestawie haczyk z kuku i powyżej śrucina no i cały czas na zmianę łoją ile wlezie. Wreszcie i my zaczynamy łowić pierwsze ryby.

Wspaniała pogoda, dobre towarzystwo i piękne tęczaki to i czas leci szybko.

Nęcę jokersem dwa otwory i łowię tak jak sąsiedzi z tym, że na ochotkę. Co chwila branie, ryba albo spinka no i piękne teczaki. Nęcenie przyciąga jazgarze i nie ma zbytniego wpływu na ilość brań. Łowią wszyscy jedni mnie drudzy więcej. Chwila nie uwagi i sąsiadowi ryba zabiera wędkę pod lód. Pożyczyłem mu kija z blaszka i udało się wyłowić wędkę z rybą.

Gdzieś koło 13 brania staja się coraz słabsze, ale ryby zaczynają brać coraz większe. Piotr, jako pierwszy wyciąga kabana.

Następnie mój brat ciągnie jakiegoś smoka przy próbie podniesienia, pęka kij, ale udaje mi się złapać drania za łeb.

Sąsiedzi też mają kilka fajnych ryb, największa 55 cm. Ktoś chwali się rybką 65 cm złowiona na muchę a sympatyczny gospodarz przekonuje, że są większe nawet 80 cm, ale jeszcze niepokonane.

My też się nie ociągamy,każdy łowi fajne ryb.

Jeszcze tam wrócimy na te duże z muchą no i po rękawiczkę, co ją Łatka zakosiła.-